BILSAM Egitim Yöneticileri PlatFormu’nun 2014-2015 1. Yariyil sonu istisare toplantisi Egitimci- Yazar Prof. Dr. Ibrahim GEZER’in “Egitimde Yeni Paradigma Arayislari ve Sorunlarimiz“  konulu konferansiyla basladi. Yogun bir katilimin oldugu program BILSAM Konferans Salonunda gerçeklestirildi.

      BILSAM Egitim Yöneticileri PlatFormu sorumlusu Metin Emiroglu Anadolu Lisesi Müdürü Metin BENLI yaptigi açilis konusmasinda BILSAM faaliyetlerine deginerek sözlerine söyle devam etti.

      “Bizler daha adil ve anlamli bir dünya kurmak, özgür ve bagimsiz bir ülke olusturmak, hak ve hakikat yolunda yürüyen bir millet olmak istiyorsak egitim üzerinde çok düsünmeli çok konusmali ve çok çalismaliyiz. Egitimin önemi günümüzde daha da çok artmistir. Milyonlarca çocuk ve gencimiz egitim kurumlarinin önüne yigilmis durumdadir. Bu çocuklarimizin ve gençlerimizin gelecege hazirlanmasinda biz egitimcilere büyük bir rol düsmektedir. Buna kayitsiz kalamayiz. Tarihi ve hayati bir sorumlulukla karsi karsiyayiz” dedi. 

      Açilis konusmasindan sonra konferansa geçildi.

      Konuklari selamlayarak konferansina baslayan Gezer, konusmasinda özet olarak asagidaki konulara yer verdi.  

      “Egitim olgusu gerek geçmiste gerekse de günümüzde toplumlarin en çok ilgilendigi ve en çok üzerinde konustugu konularin basinda gelmektedir. Ülkemizde egitim mevcut haliyle bireylerin, ailenin, toplumun, sanayinin ve ülkenin ihtiyaçlarini karsilayamamaktadir. Dahasi egitimin küresel hedefleri de tutmamaktadir.

      Ilimizde yüksekögretim hariç okullasma oranlari, ülke ortalamasinin üzerindedir. Ögretmen ve derslik basina düsen ögrenci sayisi açisindan ülke ortalamalarina göre daha iyi durumdayiz. Yine ögrenci basina kamu harcamasi bakimindan egitimin tüm kademelerinde ortalamanin üzerindeyiz. Devamsizlik açisindan ortalamadan iyi durumdayiz. Belli ki ögretmenlerimiz ve okullarimiz ögrenciyi okulda tutma konusunda basarililar.

      Bununla birlikte akademik egitime devam edenlerin orani bakimindan ortalamanin altinda mesleki egitim açisindan ortalamanin üzerindeyiz. Okuma yazma orani bakimindan ortalamanin altindayiz. 

      Malatya yaklasik 60 kriter esas alinarak Kalkinma Bakanligi tarafindan belirlenen sosyoekonomik gelismislik açisindan 81 il arasinda 42. siradadir. Bu dikkate alindiginda, merkezi sinavlarda elde edilen sayisal puan açisindan ortalamanin üstünde (38), sözel (50) puan ve esit agirlikta (46) ise ortalamanin altinda oldugumuz görülmektedir.

      Merkezi sinavlarda en basarili oldugumuz dersler Kimya (28), Fizik (30), Biyoloji (33), Mat (34); en basarisiz oldugumuz dersler ise Cografya (64), Felsefe (50), Tarih (53) ve Türkçe (48)’dir. Sayisal derslerin tamaminda ortalamanin üzerinde sözel derslerin tamaminda ortalamanin altindayiz. Insanimizin sosyal zeka ve iletisim becerisi açisindan iyiligiyle övündügümüz sehrimiz için sözel derslerdeki sonuçlarimiz oldukça düsündürücüdür. 

      Bu sonuçlar topluca degerlendirildiginde Malatya, egitim girdileri açisindan iyi durumda ancak egitim çiktilari açisindan ise yeterli düzeyde degildir.

      Ögretmenlerimize büyük bir sorumluluk düsmektedir. Ülke gençliginin %10 uyusturucu, %35’i alkol, %45’i ise sigara kullaniyor durumdayken, uyusturucu yüzünden patir patir gençlerimizi kaybediyorken ve 12-13 yaslarindaki çocuklarimizi koltuklarinin altinda suç dosyalari cezaevlerine gönderiyorken bir ögretmenimiz, bir okul müdürümüz, bir akademisyenimiz kahve köselerinde vakit öldürüyor ve gece basini yastiga koyup rahatça uykuya dalabiliyorsa bu iste bir terslik var demektir. 

      Günümüzde egitimdeki sorunlarin önemli bir kisminin üstesinden gelmenin yolu, ögrenci yetistirmek için yeterli motivasyona sahip ögretmenler yetistirmekten geçmektedir.  Bugün ülke meselelerini dert edinen, sorumluluk alan, dava sahibi, dert sahibi egitimcilere ihtiyaç vardir.

      Bugünün yani bilgi çaginin egitim sisteminden, belirli kaliplar içerisine sikistirilmis vatandaslar degil, potansiyellerini optimum düzeyde gelistirmis, okuyan, arastiran, analitik düsünen, sözlü ve yazili anlatim yetenegi gelismis, demokrat bir kisilige sahip, içinde yasadigi toplumun degerleriyle barisik tam gelismis özgür insanlar yetistirmesi beklenmektedir. 

      “Iyi bir ana baba ve iyi bir egitimci olmanin ilk sarti, pedagoji ilmini hakkiyla bilmektir. Nasil ki, bir asker, topografyasini (yüzey sekillerini) bildigi bir arazide daha iyi savasirsa, çocugun topografyasi sayilacak pedagoji ilmini iyi bilen ana baba ya da egitimci de, bir cihad olan çocuk egitiminde daha basarili olacaktir. Çocugun topografyasindan kasit, fizyolojik ve psikolojik durumu ile ögrenme mekanizmasidir” (A. Mithat Efendi).

      Yukarida da ifade edildigi gibi egitim isi pedagoji ilmini hakkiyla bilmekten geçer. “Ögrenme yöntemi, parmak izi kadar kisiye özeldir”. Bu yüzden ögrencilerin ögrenme mekanizmalari iyi tespit edilmeli ve ögretim ona göre planlanmalidir.  

      Insanimizin gelecek hayatinda basarili olmasi önemli oranda saglikli ve doya doya yasanmis bir çocukluk ve gençlik dönemi yasamasina baglidir. E. Fromm’un da ifade ettigi gibi “Bütün kötülüklerin ve savaslarin temelinde, yasanmamis yasamlar vardir”. Bu yüzden çocuklarimizin ve gençlerimizin ilgili dönemleri en iyi sekilde yasayabilecekleri tedbirler almaliyiz.  

      “Müdür ne ise okul odur” (A. Açikalin) yaklasimindan hareketle okullarimiza basarili, fedakâr ve idealist müdürler görevlendirilmelidir. Bir okulu müdürüne ragmen basariya tasimak ya da dönüstürmek mümkün degildir. Bu yüzden müdür ve diger yöneticileri görevlendirirken adalet, liyakat ve ehliyet ilkelerinden taviz verilmemelidir.     

      Ülkemizin sartlari ve degisen dünya dikkate alindiginda çocuklarimiza ve gençlerimize farkli düsünmeyi ve özgürlügü ögreten bir egitim sistemine ihtiyacimiz vardir. Farkli düsünmeyi ve özgürlügü ögretmeyen bir egitim, egitim olmayacaktir. Belki olsa olsa talim (ögretim) olabilir. 

      Bu anlamda egitim; ögrencilere ne düsüneceklerinden çok nasil düsüneceklerini ögretmeli; onlara bilgi ezberletmekten çok bilgiye giden yollari göstermeli; cevap vermekten çok soru sorma yetisi kazandirmali ve onlari çok yönlü ve çok boyutlu olarak gelistirmelidir. Bu açilardan gelismis bir kisi hem ticari hem de sosyal anlamda çok daha yüksek bir girisimcilik potansiyeline sahip olacaktir.

      Nasil ki bedensel gelisimin en önemli araci spor ise zihinsel - entelektüel gelisimin en önemli araci da okumak, yazmak ve tartismaktir. Vücudun kumanda merkezi olan beyinle ilgili yeterli bir zihinsel gelismeyi saglamaksizin, mesleki egitime yönelmek egitim yaklasiminda bir sapmadir ve süreç içinde ciddi sorunlara yol açacaktir. Bu hassasiyet, bilgi çaginda çok daha önemli hale gelmistir. Zira tarim döneminde bedensel güç, sanayi döneminde kol gücü ne kadar önemliyse günümüzde de zihinsel güç/entelektüel güç o denli önemlidir.

      Bu yüzden meslek ögretimine çok küçük yaslarda baslanmamali, çocugun gelismesine, yeteneklerini kesfetmesine, zihinsel, duygusal, bedensel ve entelektüel açidan tekâmül etmesine müsaade edilmelidir. Çünkü ileriki yillarda bir insan olarak, bir meslek adami olarak basarisi ve üretkenligi buna bagli olacaktir.

      Bir arastirmacinin da derin bir vukufiyetle tespit ettigi gibi “Egitim sistemimizin bugünkü sorunu isi dogru yapmamak degil, dogru isi yapmamaktir. Bu yüzden, yapilmasi gereken daha önce yapilanlari nasil daha iyi yapacagimizi düsünmek degil, ne yapilacagina yeniden karar vermektir.”

      Karar verilecek sistemin vizyonu ise “akademik yetkinlik, insani derinlik ve mücadeleci kisilik” olarak belirlenmelidir”.